In oktober reizen we naar Oezbekistan. Een bestemming die gezien de reacties niet zo voor de hand ligt.
We volgen een deel van de zijderoute en slaan daarbij het westen en het oosten van het land niet over.
Na een eerste kennismaking met Tasjkent vliegen we naar Nukus in de autonome regio Karakalpakië. De grote trekpleister hier is de kunstcollectie van Savitsky in het gelijknamige museum.
Daarna maken we een lange woestijnrit waarbij de kamelen zorgen voor prachtige plaatjes.
De kennismaking met de steden wordt langzaam opgebouwd. We beginnen in de oude stad Khiva. Door zijn kleinschaligheid is het er prettig rondlopen. De minaret van Khiva is heel herkenbaar omdat hij zo groot van omvang is en ook omdat hij niet is afgebouwd. We krijgen een broodbakdemonstratie te zien en daarna mogen we het brood nog opeten ook. Brood bakken is een specialiteit in Oezbekistan en elk dorp bakt het in een eigen vorm.
Dan voert het programma ons naar Samarkand, maar eerst stoppen we in Shahrisabz, de geboorteplaats van Timur Lenk. We bezoeken de moskee en de mausolea, waarbij steeds vooral de blauwe en turquoise kleuren opvallen.
Hierna komen we aan in Samarkand, een van de oudste steden ter wereld en een smeltkroes van culturen. De stad staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en dat kun je goed begrijpen als je er ronddwaalt. De ene moskee is nog mooier dan de andere, de madrassa’s of koranscholen doen er niet voor onder. En als je dan toch een hoogtepunt moet noemen, moeten dat er twee zijn: het complex Shakhi Zinda, een groep mausolea gebouwd rond de tombe van de neef van Profeet Mohammed, en het Registan met aan drie zijden grote religieuze gebouwen. Ondanks de – vooral binnenlandse – toeristen is dit een plek om stil van te worden.

We zijn op bezoek geweest in een zijdefabriek, in een atelier waar met gouddraad wordt geborduurd en in een keramiekatelier. We hebben geleerd hoe je het gerecht plof moet maken. Het suzani-borduurwerk kent ook geen geheimen meer voor ons.

Onze reis heet “Ontmoet Oezbekistan” en dat hebben we zeer zeker gedaan. Wat een leuke contacten met de hartelijke bevolking. Er was over en weer veel belangstelling voor elkaar. We mochten ook steeds met elkaar op de foto.
Tijdens een diner in een restaurant waar een groot familiefeest werd gehouden, werden we spontaan bij de feestelijkheden betrokken.

Ook de ontmoeting met de Business Women’s Association was hartelijk. Zij hebben ons verteld de vrouwenprojecten waar zij mee bezig zijn en wij hebben een donatie gegeven voor het project dat het geld het best kan gebruiken. Als dank kregen wij twee theeserviezen cadeau. Oezbekistan is dan ook bij uitstek een theeland.

Het enige wat tegenzat was de terugreis, waar we onze aansluiting in Moskou misliepen. Daardoor kwamen we bijna twaalf uur later aan op Schiphol dan de bedoeling was.

​

​