top of page
16-daagse rondreis door Chili

Een reis om nooit te vergeten

​

Chili, een opmerkelijk langwerpig land in Zuid Amerika.

Van noord naar zuid 4329 kilometer lang. Een land met unieke gebieden.

Wat hadden we ons op deze bijzondere reis verheugd, en wat is het een andere reis geworden dan iemand had kunnen denken.

Het begon zo veelbelovend. Na een paar dagen in Santiago, waar we het programma grotendeels konden afwerken ondanks de sociale onrust, gingen we naar Patagonië, voor veel deelnemers het hoogtepunt van de reis. En dat was het ook: alles zat mee. We hadden prachtig weer, terwijl het hier heel vaak regent. We genoten van de zon en de harde wind, vooral op de hangbrug die vervaarlijk schommelde! En op het strand met uitzicht op stukjes gletsjer konden we ons maar ternauwernood staande houden in de wind.

Het hotel, Francis Drake, paste ook heel goed bij de streek: eenvoudig, maar goed. De restaurants waren spectaculair: het ene vanwege de halve gebraden beesten op het rooster, het andere vanwege het uitzicht. Ook de lunch in een kantine-achtige ruimte was opvallend goed.

DSC06402.JPG
poema gecropt-4897.jpg

En dan de kers op de taart: een poema in het nationale park. Onze reisleider reist al 20 jaar in de Andes en dit was de eerste keer dat hij een poema zag. Hoe bijzonder wil je het hebben.

Maar meteen in het merengebied kwam het kantelpunt: geplande excursies konden niet doorgaan. En al gauw bleek dat de reis naar de Atacamawoestijn in het noorden zinloos was geworden, omdat de nationale parken gesloten werden.

Dus dan moesten we maar in Santiago blijven. Gelukkig konden we in hetzelfde hotel terecht waar we al eerder gelogeerd hadden. Alleen was nu het zwembad gesloten en mocht je eigenlijk alleen naar buiten om naar de supermarkt, of de apotheek te gaan.

Gelukkig konden we toch wel wandelen met een paar tegelijk en niet naast elkaar lopend.

Al eerder tijdens de reis had de KLM ons laten weten dat de terugvlucht geannuleerd was, omdat het Argentijnse luchtruim gesloten was. De vraag was nu dus: hoe zouden we thuis kunnen komen?

Onze reisleider was voortdurend in contact met TUI en TUI met Buitenlandse Zaken. De oplossing voor de terugvlucht was via Rio de Janeiro waar op 25 maart een KLM toestel zou landen. In plaats van in Santiago te blijven wachten, werd besloten dat we beter meteen naar Rio konden gaan zolang dat nog mogelijk was.

Dus een verblijf in Brazilië kregen we er zomaar bij! We hebben het beroemde Christusbeeld gezien. De meeste kamers van hotel Arena Copacabana hadden uitzicht op zee. Je kunt het beroerder treffen. Ook hier konden we nog beperkt buiten lopen en zo zijn we de dagen goed doorgekomen.

Het is geweldig om te merken dat je met een groep bent die zorgt dat de sfeer goed blijft ondanks de teleurstelling over de reis en de onzekerheid over de terugvlucht.

DSC06503.JPG
bottom of page